بهرام بیضائی در سال 1317 در تهران به دنیا آمد. خانوادهاش اهل کاشان و آنگونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. وی در سالهای آخر دبیرستان دو نمایشنامه با زبان تاریخی نوشت
بیضایی بعد از اخذ دیپلم در رشته ادبیات وارد دانشگاه شد اما ناتمام این رشته را رها کرد و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد.
وی در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامههای تئاتر تغییر نام داد رفت و در این سال پژوهشهای نمایش در ایران را در مجله موسیقی چاپ کرد.
بهرام بیضائی در سال 1317 در تهران به دنیا آمد. خانوادهاش اهل کاشان و آنگونه که خود بیضایی نوشته در کار تعزیه بودند. وی در سالهای آخر دبیرستان دو نمایشنامه با زبان تاریخی نوشت
بیضایی بعد از اخذ دیپلم در رشته ادبیات وارد دانشگاه شد اما ناتمام این رشته را رها کرد و در سال ۱۳۳۸ به استخدام اداره کل ثبت اسناد و املاک دماوند درآمد.
وی در سال ۱۳۴۱ به اداره هنرهای دراماتیک که بعدها به اداره برنامههای تئاتر تغییر نام داد رفت و در این سال پژوهشهای نمایش در ایران را در مجله موسیقی چاپ کرد.
بیضایی در سال ۱۳۴۴ ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج سه فرزند بود. در سال ۱۳۴۸ به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد. در سال ۱۳۵۲ از اداره برنامههای تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده هنرهای زیبا و مدیریت رشته هنرهای نمایشی انتقال یافت.
بیضایی در سال ۱۳۷۱ با مژده شمسایی(بازیگر و گریمور) ازدواج کرد. در سال 1375 به دعوت پارلمان بینالمللی نویسندگان در استراسبورگ اقامت گزید و در سال 1376 به ایران بازگشت و کار روی نمایش بانو آئویی نوشته میشیما یوکیو را آغاز کرد.
بهرام بیضایی نوشتن نقد، تحقیق و مطالب پراکنده درباره تئاتر و سینما در نشریات را در سال ۱۳۳۸ آغاز کرد. او از سال ۱۳۴۰ به صورت جدی به نوشتن نمایشنامه پرداخت و در سال ۱۳۴۵ اولین نمایش خود را کارگردانی کرد.
وی در زمینه تئاتر بسیار موفق بود. نمایشنامههای بسیار زیادی نوشت که بعدها نمایشهای بسیاری بر اساس آنها به روی صحنه رفت و نشان داد که سینما را هم خوب می شناسد.
فعالیت سینمایی را با فیلمبرداری یک فیلم 8 میلیمتری 4 دقیقهای سیاه و سفید در سال ۱۳۴۱ آغاز کرد. پس از ساخت فیلم کوتاه «عموسبیلو» در سال ۱۳۴۹، اولین فیلم بلندش رگبار را در سال ۱۳۵۰ ساخت.
بیضایی در کنار کارگردانی سینما از بهترین فیلمنامه نویسهای سینمای ایران نیز به شمار میآید. آخرین ساخته او وقتی همه خوابیم در سال ۱۳۸۷ تولید شد.
وی در زمینه سینما توانای خوبی دارد. فیلمنامه های روز واقعه، مسافران و سگ کشی از کارهای او به حساب می آیند.
بهرام بیضایی یکی از معدود هنرمندان ایرانی است که هم در صحنه تئاتر کارنامهای درخشان دارد و هم در سینما. در عین حال او همیشه به پژوهش در زمینه تئاتر هم علاقه داشته و در سالهای دهه ۱۳۴۰ کتابهایی را درباره تئاتر در چین، ژاپن و ایران منتشر کرده که هنوز هم منبع درسی دانشجویان تئاتر محسوب میشود.
برخی از آثار سینمایی بهرام بیضایی:
برخی از اجراهای صحنهای بهرام بیضایی:
برخی از افتخارات بهرام بیضایی: