وی تحصیلات کاملی نداشت و در جوانی ترک تحصیل کرد و در یک مغازه اجاره فیلمهای ویدئویی استخدام شد و به این ترتیب برای اینکه از کارش بیشتر سر در بیاورد، سینمای جهان را در همان مغازه مرور کرد. در واقع تارانتینو فیلمسازی است که با دیدن فیلم، فیلمسازی را آموخت.
تارانتینو فعالیت سینماییاش را با بازی در نقشهای کوچک آغاز کرد و سپس با نوشتن فیلمنامه وارد عرصه فیلمنامه نویسی شد.
فیلمنامه عشق حقیقی وی را تونی اسکات جلوی دوربین برد. از جمله فیلم نامههای دیگری که توسط تارانتینو نوشته شده میتوان به قاتلین بالفطره اشاره کرد که توسط الیور استون ساخته شد.
تارانتینو نخستین تجربه کارگردانیاش را در سال 1992 و با فیلم سگهای
انباری تجربه کرد. با همین فیلم نشان داد که فیلمسازی با سبک و زبان خاص
است، کارگردانی بهره مند از فرهنگ آمریکایی که سعی میکند خارج از نظام هالیوود فیلم
بسازد.
این فیلم در بخش فرعی جشنواره کن
سال 1992 به نمایش درآمد. نمایش این فیلم موجب شد پارهای از منتقدین، او
را پدیده تازه سینما
لقب دهند.
پس از موفقیت سگهای انباری، تارانتینو فیلم بعدیاش را با نام قصههای عامه پسند در سال 1994 ساخت که فیلمنامهاش را هم خودش نوشته بود.
وی یک سال روی فیلمنامه این فیلم کار کرد و از هنرپیشههای نسبتا مطرح همچون بروس ویلیس، جان تراولتا و ساموئل لی جکسون استفاده کرد. تارلانتینو خودش هم در این فیلم و همچنین در فیلم قبلیاش نقش کوتاهی بازی کرد.
این فیلم در جشنواره کن همان سال به نمایش درآمد و در کمال تعجب رقبای مطرحی چون فیلم زندگی ساخته ژانگ ییمو و فیلم قرمز ساخته کریستف کیشلوفسکی را پشت سر گذاشت و نخل طلای بهترین فیلم را نصیب خود کرد.
وی در سال 1997، سومین فیلم بلند خود را به نام جکی براون ساخت. تارانتینو در جکی براون قصهای جذاب از کلاه گذاشتنها و خیانت کردنها را با دقت و ظرافت تعریف میکند.
کار بعدی تارانتینو فیلم دو قسمتی بیل را بکش بود که در دو سال متوالی 2003 و 2004 به نمایش درآمد. وی در این فیلم، اصول متفاوت روایت و داستان پردازی منحصر به فردش را به نهایت می رساند و یک ماجرای عجیب را در دو قسمت با بر هم زدن عجیب و غریب توالی حوادث روایت میکند.
تارانتینو فیلمسازی است که در هر فیلمش حضور یک نابغه را به رخ میکشد، فیلمسازی که به معنای واقعی عاشق سینماست و سینما را به خوبی میشناسد.
برخی از آثار کوئنتین
تارانتینو:
برخی از افتخارات کوئنتین تارانتینو: